Natuurkriebels.nl

Voor mij de boodschapper van het nieuws dat de herfst in al zijn glorie voorbij schrijdt. De Vliegenzwam (Amanita muscaria) in vol ornaat, die tussen de dennennaalden staat. Ik hou van de herfst, van de kleuren en de geuren (rood, oranje, groen en bruin), van het eten en drinken (pepernoten en warme chocolademelk) en van de sfeer. De sfeer van binnenzitten terwijl de regen tegen de ramen slaat. De sfeer van een boswandeling maken met je voeten tussen de afgevallen bladeren en prachtige paddenstoelen. De sfeer van het oude vergaat en het nieuwe komt er straks weer aan. Wie houdt daar nou niet van?

Heideknotszwam (Clavaria argillacea) tussen het mos geniet waarschijnlijk van het vochtige weer.

Wow! Ik ben echt zo blij met deze foto en wat ongelovelijk veel geluk had ik vandaag. Samen met Julian ging ik speciaal voor de Kruisbekken (Loxia curvirostra) richting boswachterij Hardenberg op de fiets. We hielden even pauze toen er een grote groep van een stuk of twintig kwam aanvliegen en niet ver bij ons vandaan in een boom neerstreek. Ik schoot wat bewijsplaatjes, maar het was een wat donkere dag en ze zaten oh zo hoog in de boom... Op aanraden van Julian liep ik wat dichter naar de boom, het licht werd er niet veel beter van en de foto's ook niet. Toch bleef ik even staan omdat er wat Kruisbekken lager in de boom op en neer wipten en hipten, dit bood misschien nog enig toekomstperspectief voor een mooiere foto. Lang hoefde ik niet te wachten want op echt maar een meter of drie afstand gingen ze ineens bij een plasje water zitten drinken. Ze werden bijna letterlijk in mijn schoot geworpen en waren niet schuw. Geluksmoment van de dag!

De Grijze Wouw (Elanus caeruleus) werd al een tijd gezien in de provincie Groningen en ik had zelfs al geprobeerd hem te vinden. Samen met mam was ik bij het Schildmeer en hebben we minstens een uur ons best gedaan ergens een Wouw te spotten, zonder geluk helaas. Een tijdje daarna hebben mijn ouders samen hem wel gezien! Ze hadden zelfs prachtige foto's want het was perfect weer toen. Nu heb ik geen geweldige foto's, maar wel een geweldige waarneming. Dit keer heel erg makelijk te zien vanaf de weg langs het Dannemeer in de verte in de top van een dode boom. Wat gepoets, wat gefladder met de veren en verder vooral wat een geluk en mooie roofvogel.

Het was geen fantastisch weer, maar we besloten toch een stukje te gaan fietsen. En ik heb nog nooit zoveel Patrijzen (Perdix perdix) in één keer gezien! Het was een hele familie, een papa en mama en sowieso 4 maar waarschijnlijk 5 jongen. Wat een leuke verrassing.

Oplettende ouder hoor, we komen echt niet aan je kindjes.