Zijn eigen plekje


Meerdere keren hebben we jou gezocht. Meerdere keren waren daar alleen de stille bomen. De bomen waar je misschien wel zat, maar je nooit liet zien. Waar je leek te schitteren als afwezige. Waar je leek te schuilen zodat niemand je kon vinden. Maar vandaag is een andere dag! Vandaag zijn jullie met z'n tweeën. Vandaag genieten jullie van de zon, van de aankomende lente al duurt het nog zo lang. Wat mooi om jou te zien op jouw eigen plekje, zachte Ransuil (Asio otus).


De verbeterde versie van de Merel, de Koperwiek (Turdus iliacus). De pastelkleruige achtergrond, maakt deze foto voor mij geslaagd. Je kan nog net een beetje de oranje schouder zien en het snaveltje met de felgele basis wijst eigenwijs in de richting van waarschijnlijk een of andere vette worm.


Waar denkt deze Koperwiek aan? Zijn volgende maaltijd of zijn terugreis naar Scandinavië?

Zaterdags rondje en Zondags ritje

Een ritje door de kou. Want koud is het echt wel. Maar zoals altijd als het droog is eigenlijk, is het fijn om rond te rijden op zoek naar vogels. Julian en ik fietsen op zaterdagochtend een stukje in de buurt. We doen een paar leuke waarnemingen. Zoals een heel erg rond Roodborstje (Erithacus rubecula) en een felblauw IJsvogeltje (Alcedo atthis). Ik denk dat dit Roodborstje bij ons uit de tuin komt... zo rond en als die ooit op de grond valt stuitert die gewoon weer terug op zijn takje. Op zondag rijden we met pap en mam in Groningen rond. Eerst naar Appingedam om daar een slapende en spiedende Ringsnaveleend (Aythya collaris) aan te treffen. Daarna door naar de Breebaartpolder. Het is er zo stil en rustig. Er zijn wel enkele vogels uiteraard, zoals foeragerende Wulpen (Numenius arquata) maar er zijn niet meer dan drie ganzen. Een wonder.

Zag twee beren... bomen smeren

Wachtervlinder
Eupsilia transversa
Julian en ik gingen smeren, als twee beren in het bos. Ik verwachtte niet echt vlinders, want het was best heel koud. Maar meteen bij de eerste controle was het raak! Mijn allereerste nachtvlindersoort in 2018. De Wachtervlinder liet niet op zich wachten.
Zwartvlekwinteruil
Conistra rubiginosa
Ook bij het tweede rondje werden we niet teleurgesteld! Weer een nieuwe soort, het is echt zo spannend om te zien of er weer iets nieuws op de boom zit te wachten om gevonden te worden. Dit maal geen roepende uilen in het duistere bos, maar uilen zo stil als een muis.


Tour de Lauwersmeer


Samen met pap en Julian doe ik een dag een tour rond het Lauwersmeer. Het is verrassend mooi en droog weer, na weken regen, regen en nog meer regen. Het is nog maar het begin van het jaar en het is stiekem zó leuk om nieuwe vogelsoorten te zien voor 2018. We hebben vandaag ook heel erg veel geluk. We beginnen bij kampeerterrein de Pomp waar de Grijze Wouw gezien is en naast dat we die soort zien, zien we zelfs een Roerdomp! Het is net een 'Waar is Wally' zoekopdracht, maar we vinden hem steeds opnieuw tussen het riet. Op het blauwe water drijven vele soorten eenden en zowel de Wilde Zwaan (Cygnus cygnus, foto hierboven) als de Kleine Zwaan (Cygnus columbianus bewickii, foto hieronder) drijven voorbij.


Deze Nonnetjes (Mergellus albellus) zijn ook heel mooi. De zon schijnt zo fijn en helder, dat alles meteen levendiger lijkt.


Bij de vogelhut van Ezumakeeg is bijna al het water bevroren. Het verbaasd me dat er geen Friezen voorbij schaatsen. Deze Bergeenden (Tadorna tadorna) waren echter een paar van de weinige levende zielen.


Papa ontdekte heel scherp deze Grote Zaagbek (Mergus merganser), dus we stopten natuurlijk meteen... langs de autoweg... in het gras.


Bij Lauwersoog haven moesten we natuurlijk ook even stoppen. Langs de wal zaten dit keer niet alleen bergen Steenlopers, maar ook Paarse Strandlopers (Calidris maritima).


Ik zei: "dit jaar heb ik nog geen Brilduiker" en we zagen binnen 5 seconden een Brilduiker (Bucephala clangula). Sommige gebeden worden snel verhoord.


In het laatste daglicht namen we afscheid van de laatste vogels, nog een Grote Zaagbek en een paar wegvliegende Kleine Zwanen.

Terug naar Hardenberg


Niet alleen het weekend van terug naar de Brouwersdam, maar ook terug naar Hardenberg. Tijdens een ritje in de zon, die je lachend voor de gek hield want het was hartstikke koud, zagen we Kramsvogels (Turdus pilaris).


Tijdens het gluren vanuit het huis naar de tuin, observeerde ik deze Pimpelmees (Cyanistes caeruleus) die genoot van de pindakaas. De Pimpelmees kroop zonder problemen helemaal in het potje. Niet bang voor het deksel op zijn neus.


En tijdens de wandeling door het parkje zagen we deze Grote Barmsijzen (Acanthis flammea flammea), een lifer. Zomaar tijdens een zondags wandelingetje. Dank u wel Heer, voor alles wat u mij geeft.


Zo lief, ik smelt een beetje, maar niet door de warmte, want het is nog steeds hartstikke koud.


Tijdens dezelfde wandeling zagen we ook Puttertjes (Carduelis carduelis), ten minste... zien... we zagen een Putter vermomd als een heleboel elzenproppen.

Pagina's

Abonneren op Natuurkriebels.nl RSS